zaterdag 25 augustus 2012

Bijzondere wijnen, zelfs in New York.

In de jaren tachtig kocht ik een voortreffelijke witte en rode wijn,  die  voor jaren mijn huiswijn werd. Bij nogal wat gelegenheden en  feestjes werden deze wijnen gedronken, met groot succes. Halverwege de 90er jaren was ik mijn huiswijn moe, wilde wel eens wat anders proberen. Trouwens hij werd ook niet meer geleverd door mijn wijnleverancier.

Vijftien jaar later.
Ik was in  2010 in New York, loop ik op een avond van mijn hotel, het Waldorf Astoria op ParkAvenue, richting Central Park. Na het vijfde blok kom ik een heel mooie grote wijnzaak tegen, met veel Amerikaanse/Californische wijnen maar ook Europese wijnen,  Frans, Italiaans, Spaans etc.  Tot mijn grote verbazing ligt daar tussen die Europese wijnen, de huiswijn die ik samen met mijn vrouw jarenlang gedronken heb.
Jee......moest ik daarvoor naar New York vliegen?
In Nederland niet meer verkrijgbaar.  Daar aan de andere kant van de oceaan,  gebracht per boot of per vliegtuig,  kostte deze wijn 5 dollar, omgerekend ca 4 euro. Hoe is het mogelijk? Ik heb die vraag ook een keer aan mijn leverancier gesteld - die hem nu als Perrin aanprees voor 7 euro per fles -- geen antwoord. Hij is blijkbaar elders nog altijd te koop onder de oude naam.
Je begrijpt dat wij in het hotel regelmatig  een flesje geproefd hebben voordat we gingen slapen!!

La Vieille Ferme Cote de Luberon (wit) 2009

In het Parc du Luberon -  tussen Avignon en Aix-en-Provence - liggen op een hoogte van een paar honderd meter boven de zeespiegel de druivengaarden voor deze wijn. Hier staan tussen de vele stenen de stokken waarvan gebruikt gemaakt wordt: grenache blanc, bourboulenc en ugni blanc, en de vermentino. 
Het is een onderneming van de beroemde familie Perrin,  grote wijproducenten en -handelaren in de Zuidelijke Rhone. Perrin is tevens eigenaar van de vermaarde Chateau Beaucastel uit Chateauneuf-du-Pape
Het resultaat is een lichtgele wijn met een groene tinten. In de geur en smaak domineert fris fruit, geroosterd brood en een subtiel toontje van hazelnoten. Met een mooie balans en prettige afdronk is dit een bijzonder aperitief en goed glas bij koude (voor)gerechtjes en diverse bereidingen van vis en witvlees. Het is een heerlijke doordrinkwijn, aan te bevelen. Prijsindicatie in Nederland, 7/8 euro, America 5 dollar.
Indien u deze wijn kent, kent u ook zijn rode variant, de La Vieille Ferme Cote de Ventoux.

maandag 13 augustus 2012

Kurkengeld, bestaat dat echt !

 De kurk: de regel was eenvoudig: hoe langer de kurk, hoe beter de wijn. Echt waar. Kleine kurk betekent 'kleine' wijn, lange kurk....een 'grote' wijn. Bovendien vind je op de kurken van 'grote' wijnen vaak ook nog eens alle relevante info als: appelation, naam van de wijn én jaartal.


Geld is een betaalmiddel, maar een kurk, die kan toch geen geld waard zijn?




In de jaren tachtig, ik werkte bij de Volksuniversiteit in Heerlen. Onze penningmeester Miel S. was/is een groot wijnliefhebber.
Hij kocht professioneel ( op grote schaal top- ) wijn in en verkocht  die ook weer aan wijnhuizen en restaurants in de regio.
Twee keer per jaar hadden wij een etentje met het bestuur, bij een toprestaurant in de regio, zoals bij Jean Labrouche of Kasteel Erenstein. Miel regelde dan dat hij daar zijn wijn kon schenken, als tegenprestatie betaalde hij dan enkele guldens kurkengeld per fles aan de eigenaar van het restaurant.