Gold Medal voor Chateau Lamothe - Vincent 2013; nu Parker nog!

Een van de meest verrassende wijnen die ik de laatste jaren heb geproefd, deze witte bordeaux.  Over het algemeen denken we bij bordeaux wijnen aan mooie, maar prijzige rode wijnen. 
Deze witte heeft een broertje in rood, dat het afgelopen jaar een gouden medaille mocht ontvangen op het prestigieuze Concours van Bordeaux. Ik kan u zeggen Broer en Zus maken het beiden uitstekend en zijn zeer goed te drinken en  het zijn voortreffelijke wijnen uit de regio Bordeaux. Beiden werden onderscheiden met een prijs , de een in Bordeaux de ander in Parijs.
De prijzen voor een dergelijke Bordeaux zullen menig wijnliefhebber versteld doen staan, zeker afgezet tegen de echte Bordeaux-prijzen.

Het gaat hier om:

Chateau Lamothe-Vincent
Appellation Bordeaux controlee
Sauvignon Blanc

Sauvignon 90% - 10% Semillon. 
Deze droge witte wijn is bleek, citroen-goud van kleur met groene tinten. Bruist met intense perzik, exotisch fruit, kruisbes, citrus aroma’s en smaken, bedekt met minerale nuances. Goede zuurgraad,  rondheid, gestructureerd en een zeer mooi mondgevoel. De lange afdronk maakt deze wijn tot een topwijn!
Heerlijk als aperitief of als begeleider bij zeevruchten, vis, wit vlees en geitenkaas.
Drink nu voor volle aromatische expressie. Optimaal: 1 tot 2 jaar, maar kan tot 5 jaar worden bewaard.Bijzonderheden: Medaille d’Or Parijs 2013



Vignobles JBC Vincent, propriétaire à Montignac. 
Geografische ligging: Château Lamothe-Vincent is samengesteld uit twee belangrijke stukken, een deel liggend aan Montignac, en een ander stuk ligt naast Castelvieil, beide in de Entre-Deux-Mers gelegen.

Klimaat: Gematigde temperatuur.

Analyse Alcohol: 12,50% , serveertemperatuur 7-10 °C

Vinificatie: Maceratie, delicate persing, koude stabilisatie. 18 ° C gisting, rijping in inox tanks voor 2 tot 6 maanden. Bottelen gebeurt onder stikstof.

Water bij de wijn doen. KRNWTR! Dat kan !

'Water bij de wijn doen."

Dit is een bekend Nederlands gezegde, hetgeen betekent dat je in een conflict of meningsverschil niet altijd strak aan je eigen overtuigingen moet vasthouden, minder hoge eisen stellen, af en toe toegeven of je wat flexibeler opstellen mag en kan wel.





Water en wijn.

Wijn bestaat al voor het grootste gedeelte uit water,  en dat vocht komt uit al die sappige druiven. Als het in Frankrijk vlak voor de oogst, heel veel regent, bevatten de druiven ook iets meer water. En als een boer in een Zuid-Amerikaans land, vlak voor hij oogst,  de kraan nog een keer goed opendraait om de druiven op te blazen - want hij krijgt per kilo betaald - dan zit er vanzelfsprekend meer water in de wijndruiven.

De oude Grieken dronken trouwens hun wijn verdund met water, en gebruikten daarvoor een simpele drinkschaal.

In de kerk doet de priester tijdens de mis al honderden jaren water bij de wijn. Niks mis mee zou je dus zeggen.
Water bij de wijn doen, zoals op het plaatje te zien is, maakt de smaak van wijn tot een volkomen andere belevenis. Waar ik meer voor ga en me  wel iets bij kan voorstellen is een glaasje water naast je wijn drinken, dit neutraliseert en bevordert je smaakpapillen, waardoor je zelfs beter kunt proeven.

Water / Wijn en wet.
Het toevoegen van water aan de wijn, tijdens het bottelen, is bij wet verboden.
Toevoegingen.
Aan het uitgeperste sap wordt in de loop van het proces van botteling zeker een en ander toegevoegd om de smaak en houdbaarheid te beïnvloeden. Wat dacht je van toevoegen van suikers en/of most tijdens de botteling.



Mag dat dan wel!
Wat dacht je van het bewaren van wijn in eikenhouten vaten: de sappen die het eikenhout afgeeft om de wijn langer te kunnen bewaren, mag dat dan wel?
Laten we maar zwijgen over het toevoegen van sulfiet.

Wereldwijd wordt er nog altijd door wijnboeren geëxperimenteerd om de wijn beter te laten smaken, of langer te bewaren, zolang er mensen bij betrokken zijn worden grenzen opgerekt. Strikte wetgeving en naleving van deze wijnwetten is een noodzakelijke bescherming.

In Nederland kun je het beste een gewoon glas KRNWTR bij je wijn drinken.  Die kwaliteit is zo goed, kan niet beter!

Vino Martino: Terrasses de la mer: een lekker geparfumeerd, stui...

Vino Martino: Terrasses de la mer: een lekker geparfumeerd, stui...: Deze wijn ontving ik van een relatie in het land om eens te proeven: Wijnhandel Victoire. Ik kan u zeggen dat het een typische Côtes de Ga...

Terrasses de la mer: een lekker geparfumeerd, stuivend wijntje. Verrassing uit de Lanquedoc.

Deze wijn ontving ik van een relatie in het land om eens te proeven: Wijnhandel Victoire.

Ik kan u zeggen dat het een typische Côtes de Gascogne wijn is, alleen de neus al, ut is iets wat in je geheugen bewaard zal blijven. De Sauvignon Blanc komt helemaal tot ontwikkeling in deze Côtes de Gascogne. Wat is ie  expressief,  geur spat uit het glas, voor sommigen wellicht te overheersend.
Solitair is ie heel goed te drinken en om van te genieten.


Terrasses de la mer
Sauvignon blanc


Côtes de Gascogne 2012
Alcohol: 12%


Deze wijn is afkomstig uit het dorpje Pinet, uit de regio die de meeste witte wijnen voortbrengt in de Lanquedoc. Een streek die staat voor relaxte levensstijl, warmte van de zon, de geuren en kleuren van de middellandse zee.
Kleur: heldere wijn, heeft een mooie licht/zachtgele kleur
Neus: Wat een neus, stuivend, parfumachtig, fris en fruitig. overweldigende neus je papillen slaan bijna helemaal dicht
Smaak:  je proeft een eerste instantie een zoetje, daarna lijkt het alsof je in een bokaal vers fruit bijt, ook nog enigszins tintelend, echter zonder belletjes,
goede evenwichtige fijne afdronk
Prijs- kwaliteit is zeker top en de presentatie ook.
Perfect bij mosselen, maar ook garnalen , zeevruchten

Spanje: In Barcelona drinkt men graag Teria; voor ons een vriendendienst!

Vriendendienst.

Wij zijn niet meer de jongste fietsers, leeftijd tussen 54 en 67. Maar we beleven er nog veel plezier aan. Allemaal hebben we zo onze eigen lichamelijke of geestelijke pijntjes meegemaakt.  Dat gaat van hart- tot behoorlijke pijn aan het zitvlak (en alles wat er tussen zit). Gelukkig zijn er ook een aantal de dans ontsprongen. Een van mijn maten kan/mag vanwege ritmestoornissen geen rode wijn meer drinken, en net hij heeft connecties met de eigenaar van het Spaanse wijnhuis Pago Diana Finca, dat deTeria bij hem heeft geleverd. Mede daarom heeft ie zijn fietsvrienden gevraagd deze rode wijn voor hem te beoordelen. Zo helpen wij elkaar graag en zo komt Jan Splinter door de winter.

De Teria 2006 

Deze wijn heeft twaalf maanden fustlagering gehad, maar is perfect in balans, je ruikt en proeft tanines, maar deze zijn, gelukkig, niet overheersend.

Indruk: kleur,hij is donkerrood, bijna purper. Hangt zeer mooi in het glas, met mooie volle tranen, de uitstraling van een kwaliteitswijn. 

Reuk: een volle neus, tanines gelardeerd met fruit, reuk komt overeen met  een klassieke franse wijn, een heel mooie neus.

Smaak: een mondvullend glas, je proeft kersen, bessen en blackberry, daarnaast vanille vanwege de tanines en vervolgens een geur van koffie en leer . 

Afdronk: als je deze wijn doorslikt blijf je nog secondenlang nagenieten van de mooie smaakpatronen, heerlijke wijn.

Dit  is een Spaanse wijn die indruk op mij heeft gemaakt,  in balans, een krachtige wijn die zeer goed drinkbaar is.

productie door : 
Pago Diana Finca & Bodega
land van herkomst: 
Catalonie (España) 
druivenrassen : merlot, cabernet sauvignon en tempranillo

Bordeaux-wijn: Ilja Gort schiet zijn pijlen op Parker; te veel hout !

Onlangs keek ik naar een interview met Ilja Gort, neerlands bekendste tv-wijnschrijver.  
Hij is een Nederlandse wijnboer die afwisselend in Nederland en in Frankrijk woont.
Gort was tot 2000 succesvol in het componeren van reclametunes en daarna legde hij zich toe op het schrijven van boeken en het maken van wijn. 
Die Ilja is de laatste jaren als een komeet gestegen in de wereld van wijn en TV . Hij maakte tijdens een recent interview een opmerking, die mij volledig uit het hart gegrepen was. Iets wat Gort en mij bindt over de gemiddelde bordeaux wijn.  Hij had het niet beter kunnen verwoorden. 

Hout;  het grote probleem is  te veel hout in de wijnen van Bordeaux. 

Nieuwe eikenhouten vaten waar die overheerlijke wijn een jaar of langer in wordt opgeslagen? Het bevordert de bewaarbaarheid, maar de kwaliteit??
Dat klopt en niet alleen voor Bordeaux,  kijk maar eens naar de zuiderburen van Bordeaux; de Spaanse wijnbouwers, wat hebben die er vervolgens mee gedaan. Nog meer hout aan de wijn toevoegen, door een nog langdurigere houtlagering. 
Zo heb ik wijnen geproefd met meer dan twee jaar nieuwe eiken fustlagering, je proeft en ruikt dan niks anders meer dan hout !!
Hij zei dat de Chateaux uit met name de Bordeauxstreek,  onder invloed van de Amerikaanse wijnschrijver Robert Parker, steeds meer hout gingen gebruiken om hun wijnen op te voeden. 
De impact op de waardering en de prijzen van wijnen met langdurige fustlagering was midden jaren negentig en in de eerste tien jaar van 2000, onder invloed van Parker, erg groot.

Media/schrijvers en de wijnwereld blijken behoorlijk invloed op elkaar te hebben.
De vraag is wie was er eerder, Parker of de werkmethode in Bordeaux?
Wie beinvloedt wie?  Ze hebben elkaar in ieder geval versterkt.  
De classificering van wijnen betekende dat elk zichzelf respecterende wijnbouwer in de top van de bordeauxlijst wil terechtkomen. 
De top van deze lijst staat garant voor kwaliteit en heel goede prijzen voor hun wijn, dus .... riante inkomsten.
Het is natuurlijk te gek dat een persoon in de loop van de jaren zoveel relatieve macht heeft gekregen dat chateaux naar dit concept gingen verbouwen, want als je boven in de Parkergids komt, ben je binnen. Wijnbouwers hebben zich teveel aangepast aan de smaak van deze Amerikaan. 
Bordeaux wijnen ,van klein naar groot,  krijgen te veel houtlagering, door hun opvoeding op eikenhouten fusten.

Commercieel is het een enorm succes geworden voor Parker, zijn boeken, tijdschriften etc. Ik heb ze ook jaren met plezier gelezen. Maar dat een wijnschrijver zo bepalend wordt, daarmee trendsetter wordt, is tijdelijk, misschien Top, maar voor de lange termijn niet eeuwigdurend. Er zijn andere tijden aangebroken.

Auxerrois uit Luxemburg kan zeker tippen aan de pinot blanc uit de Elzas!

Aan de oevers van de Moezel, omringd door liefst 800 hectare ligt de prachtige cave coöperatives Poll-Fabaire, tegenwoordig is het in het bezit van Wijncoöperatie Domaine Vinsmosselle. Wijnmakers maken hier uitstekende wijnen met een uniek karakter. Een belangrijke kwaliteitsfactor is de unieke bodemgesteldheid van de Moezelvallei. Deze bestaat veelal uit kalk en dat maakt het zeer geschikt voor de aanplant van witte druivenrassen. Luxemburg is het grootste wijnland binnen de Benelux en produceert voor het grootste deel witte wijnen. De wijngaarden liggen voornamelijk op de linkeroever van de Moezel, op vrij steile hellingen, en is opgedeeld in 50 subgebieden. Dit zijn perceelnamen, meestal genoemd naar een berg, dorp of gemeente. Enkele bekende gemeenten zijn: Wormeldange, Grevenmacher en Schengen. Het klimaat is gematigd, de wijngaarden krijgen volop zon en worden beschermd door bossen en heuveltoppen tegen de westenwind. Met een bodem die

voornamelijk uit kalk bestaat zorgt dit voor frisse witte wijnen die zeer verassend kunnen zijn. Auxerrois is een bekende wijn in de regio, ook wel bekend onder de naam Pinot Blanc. Deze druif geeft vriendelijke, toegankelijke wijnen die een beetje doen denken aan de smaak en geur van Chardonnay. De wijnen zijn te vergelijken met de iets zuidelijker gelegen Elzassers, want zeker de laatste jaren is de kwaliteit erg toegenomen.

In de Cave Coöperative Poll-Fabiare in Remich-Luxemburg  hadden we onlangs met onze fietsclub een wijnproeverij. Er kwamen naast een Cremant  drie wijnen op de proeftafel:  een meer dan voortreffelijke Auxerrois, een inspirerende Pinot Blanc en een bijzonder heerlijke Riesling.

Als dit wijn uit Luxemburg is, dan is het lelijke eendje onder de wijnen, heel snel groot en mooi geworden. Een genot om te proeven. De wijn die in we o.a. in de Cave proefden en die bij het hele gezelschap bijzonder in de smaak viel was de Auxerrois  van Domaines VINSMOSELLE.

"Domaines VINSMOSELLE" Luxembourg
 Jaargang 2011, 
Auxerrois, Wormeldange Pietert
Grand premier cru, 
Appelation controlee Moselle Luxembourgeoise.
Vol en vriendelijk. Een schitterende witte wijn uit Luxemburg. Lichtgeel van kleur met een frisse geur van citrus, en groene appels. De wijn heeft een volle smaak met impressies van citrus, grapefruit, een vleugje vanille. Een vriendelijke en toegankelijke wijn met een mooie frisse en bloemige afdronk.

Absolute top voor Nieuwjaar : Château de Beaucastel van Perrin !

Je neus in een goed glas wijn steken is beter dan in andermans zaken.

Ik drink al sedert de jaren negentig wijnen van de familie Perrin. Af en toe een Coudoulet, bij gelegenheid een Beaucastel, maar veel vaker, dronk ik, vanwege de prijs, een La Vieille Ferme. Een voortreffelijke huiswijn die in de loop van de jaren is omgedoopt tot  "Petit " Perrin (Cote de Ventoux), door die naamsverandering verloor ik hem uit het oog. Recent kwam ik hem gelukkig weer tegen bij een wijnhandelaar in Duitsland. Een voortreffelijke wijn voor een aangename prijs.

Fietsen en wijnen in Frankrijk.

Met mijn fietsclub wilden wij in de jaren negentig de "Mont Ventoux" beklimmen. Het lukte mij maar net, wat een vreselijke steile klim is dat.  De sublimatie van wat afzien kan zijn, dat was die tocht voor mij. 
Een jaar nadien ben ik met mijn vrouw teruggegaan naar de Mont Ventoux, met de auto naar boven, dat ging overigens veel makkelijker. We hebben naderhand een bezoek gebracht aan het wijnhuis van de familie Perrin. 
Wat opviel: wijnstokken met daaronder stenen, kiezels etc. Vreemd als je bedenkt dat daar zo'n heerlijke wijnen uit voortkomen. De familie Perrin beheert al ruim 100 jaar het 
Chateau de Beaucastel.  Zij zijn de grootste eigenaar van kwaliteitswijngaarden en vooraanstaande appelation's in de Zuidelijke Rhone (o.a. Vacqueyras, Gigondas ). Alle wijnen worden nu onder de naam Perrin uitgebracht, hierdoor maakt men beter gebruik van het imago en de reputatie van het huis Perrin.  De specialist van wijnen uit Chateauneuf-du-Pape, breidt ook uit richting de zuidelijke Rhone. Gigondas speelt hierbij een belangrijke rol. Met veel kennis, passie, vakmanschap, met name de biologische werkwijze, en respect voor de natuur wordt ook daar een voortreffelijk glas wijn geproduceerd.  

Château de Beaucastel  1988, 
Het jaar waarin mijn dochter werd geboren.

Appelation chateauneuf-du-pape controle.
Kleur:  rood purper, hangt mooi in het glas, die tranen
Geur: vol fruit, elegante neus, zeer expressieve wijn, met veel charme, ook ruik je een melange van kruiden 
Smaak: mondvullend glas wijn, geen overheersende tannines smaakt naar zomers fruit en verse kruiden. 

Château de Beaucastel  is van liefst 13 druivensoorten gemaakt, te weten 
Grenache, Mourvèdre, Syrah, Cinsault, Vaccarèse, Counoise, Terret noir, Muscardin, 
Clairette, Picpoul, Picardan, Bourboulenc en Roussanne.