
Een Vin de Pays? Een huiswijntje? Een Topper?
Kan dat ook, een Vin de Pays en toch een topper?
Dat dient verduidelijkt te worden.
Dit is zeker geen gewoon huiswijntje, maar hij heeft alles wat een topwijn moet hebben, inclusief de mythe.
De famielie Guibert kocht in 1970 een oude boerderij in de vallei Gassac. Ze wilden daar een topwijn maken, daarom moesten ze grote investeringen doen: het land moest worden ontgonnen, een moderne half ondergrondse kelder moest worden gebouwd. Op advies van professor Peynaud startte men in 1979 met de aanplant van druivenrassen, die in de Languedoc voor de AOC-wijnen niet zijn toegestaan, vandaar ook het predicaat Vin de Pays .
Het is belangrijk om te weten dat het werken met chemische bestrijdingsmiddelen op Daumas Gassac vanaf den beginnne taboe is. Men besloot meteen dat men het natuurlijke landschap zo weinig mogelijk wilde verstoren en in volledige harmonie met de natuur wilde werken; een aanpak die voor die tijd zeer vooruitstrevend was.

De druivenrassen die aangeplant werden waren: malbec, cabernet-franc, syrah, pinot noir en tannat.
Een wijn die, als je hem eenmaal gedronken hebt, je altijd zal bijblijven. Echt aan te bevelen.

Kleur: De kleur is altijd diepdonker, rood, bijna tegen het zwart aan.
Neus: Het parfum is overweldigend met tonen van rijp zwart en rood fruit, bramen, bessen en bovendien iets hout.
Smaak: De smaak is krachtig en vol, mondvullend met de structuur van een heel grote wijn
Afdronk: mooie afdronk en blijft mooi lang hangen
.