Onlangs keek ik naar een interview met Ilja Gort, neerlands bekendste tv-wijnschrijver. Hij is een Nederlandse wijnboer die afwisselend in Nederland en in Frankrijk woont.
Gort was tot 2000 succesvol in het componeren van reclametunes en daarna legde hij zich toe op het schrijven van boeken en het maken van wijn.
Die Ilja is de laatste jaren als een komeet gestegen in de wereld van wijn en TV . Hij maakte tijdens een recent interview een opmerking, die mij volledig uit het hart gegrepen was. Iets wat Gort en mij bindt over de gemiddelde bordeaux wijn. Hij had het niet beter kunnen verwoorden.
Hout; het grote probleem is te veel hout in de wijnen van Bordeaux.
Nieuwe eikenhouten vaten waar die overheerlijke wijn een jaar of langer in wordt opgeslagen? Het bevordert de bewaarbaarheid, maar de kwaliteit??
Dat klopt en niet alleen voor Bordeaux, kijk maar eens naar de zuiderburen van Bordeaux; de Spaanse wijnbouwers, wat hebben die er vervolgens mee gedaan. Nog meer hout aan de wijn toevoegen, door een nog langdurigere houtlagering. Zo heb ik wijnen geproefd met meer dan twee jaar nieuwe eiken fustlagering, je proeft en ruikt dan niks anders meer dan hout !!
Hij zei dat de Chateaux uit met name de Bordeauxstreek, onder invloed van de Amerikaanse wijnschrijver Robert Parker, steeds meer hout gingen gebruiken om hun wijnen op te voeden.
De impact op de waardering en de prijzen van wijnen met langdurige fustlagering was midden jaren negentig en in de eerste tien jaar van 2000, onder invloed van Parker, erg groot.
Media/schrijvers en de wijnwereld blijken behoorlijk invloed op elkaar te hebben.
De vraag is wie was er eerder, Parker of de werkmethode in Bordeaux?Wie beinvloedt wie? Ze hebben elkaar in ieder geval versterkt.
De classificering van wijnen betekende dat elk zichzelf respecterende wijnbouwer in de top van de bordeauxlijst wil terechtkomen.
De top van deze lijst staat garant voor kwaliteit en heel goede prijzen voor hun wijn, dus .... riante inkomsten.
Het is natuurlijk te gek dat een persoon in de loop van de jaren zoveel relatieve macht heeft gekregen dat chateaux naar dit concept gingen verbouwen, want als je boven in de Parkergids komt, ben je binnen. Wijnbouwers hebben zich teveel aangepast aan de smaak van deze Amerikaan.
Bordeaux wijnen ,van klein naar groot, krijgen te veel houtlagering, door hun opvoeding op eikenhouten fusten.
Commercieel is het een enorm succes geworden voor Parker, zijn boeken, tijdschriften etc. Ik heb ze ook jaren met plezier gelezen. Maar dat een wijnschrijver zo bepalend wordt, daarmee trendsetter wordt, is tijdelijk, misschien Top, maar voor de lange termijn niet eeuwigdurend. Er zijn andere tijden aangebroken.
