Tegelwijsheden over wijn.

Tegelwijsheden over wijn/drank:

Ik heb geen drankprobleem, ik heb alleen een probleem als de drank op is.

Als het bier uit de kraan kwam, als water, hadden we elke dag een kater!
s'Avonds een grote spons, s'ochtends een dweil.
Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel.
In bier zitten allen maar vrouwelijke hormonen; hoe meer je drinkt, hoe mee je praat en hoe slechter je gaat autorijden!
Dat is raar; hoe meer ik drink; hoe mooier jij wordt.
Wanneer je fles of glas geen druppel meer bevat, ben jij wellicht ladderzat.
Stoppen met drinken van wijn is helemaal niet moeilijk, ik heb het wel honderd keer gedaan.
Water is pas lekker als het langs de brouwerij is geweest.
Half dronken is weggegooid geld.
Arbeid is de ondergang van de drinkende klasse. 

Hard werken in het onderwijs; zolang onze baas doet alsof
wij goed verdienen, doen wij alsof we hard werken

Sociando Mallet, Bordeaux: Wat een topper!

De franse klassificatie stamt uit 1855, indeling op basis van wat je er destijds voor betaalde. Deze indeling bepaalt nog steeds het lot van een wijn, jammergenoeg, want dit doet dit geen recht aan de ontwikkelingen die in de afgelopen 160 jaar hebben plaatsgevonden. Je behoort tot de vijf groten, de grand crus, of niet. Deze indeling geldt gelukkig niet voor de Crus Bourgeois, die is namelijk nog in 1977 aangepast.  Onze wijn is een crus grand bourgeois, die op basis van bekende wijnschrijvers in sommige jaren zeker bij de absolute top 20 behoorde.



Op advies van een wijnvriend heb ik deze "beloftevolle"wijn uit de Bordeaux gekocht:

Wij hebben deze wijn de eerste keer gedronken ter gelegenheid van een aantal  bijzondere evenementen; de eerste keer op het communiefeest van een van mijn dochters, zij was toen zes of zeven jaar.  Deze wijn is trouwens uit het geboortejaar van mijn eerste dochter, bijna kwalitatief net zo goed. Beide dochters zijn overigens uit meer dan voortreffelijke wijnjaren; 86 en 88.  Toen ik hem de eerste keer dronk was deze wijn een jaar of zes; een ervaring die je lang blijft heugen. Vervolgens dronk ik hem nog een aantal keren tussendoor, bij bijzondere gelegenheden weliswaar, totdat de wijn een jaar of vijftien was. 

   

Chateau Sociando Mallet uit 1986 

Appelation Haut -Medoc controlee

Wat kun je van deze wijn zeggen:

Kleur: Diepe robijnrode kleur, lichte verkleuring richting rode baksteen, nu ietsje bruin aan de rand.
Geur : Schitterende complexe neus, open. Paddestoelen, mooi hout, aristocratisch, velours en wat versmolten rood fruit, en na wat beluchting rozijnen. 
Smaak: Opvallende concentratie, frisse opwekkende zuren, stevige tannines, over het algemeen rijp. Middellange afdronk. 
Prachtige klassieke wijn met ruggengraat. 
Wijn uit dit jaar (1986) is nu,  afhankelijk van hoe die is bewaard, over de top of nog redelijk (goed) drinkbaar. Tot circa 2006 was ie top,  goed tot 2011. Daarna ging ie in mijn kelder snel achteruit.
Deze wijn is erg prijzig geworden, dat verraad ook een beetje zijn klasse, circa 88 euro, aangekocht voor ca 20 gulden, destijds.

De geschiedenis herhaalt zich: La Vieille Ferme

Ik geloof dat mijn wijngeschiedenis wordt bepaald door een wijn die ik telkens weer opnieuw tegenkom en telkens weer opnieuw ontdek als een nieuw pareltje. Nu circa 30 jaar geleden proefde ik voor het eerst deze wijn, vervolgens ben ik hem uit het oog verloren, kwam hem in New York weer opnieuw tegen, en zo ook een paar maanden geleden in het plaatsje Knokke aan de Belgische kust. In een zaak van de Belgische Albert Heijn - Delhaize trof ik hem in de schappen aan. Ben vervolgens ook thuis gaan zoeken waar een zaak van  Delhaize in de buurt was, en kwam zo in Lanaken terecht, zeven kilometer van huis.

La Vieille Ferme 2014 

De rivier de Rhône stroomt het gelijknamige wijngebied pas binnen bij Vienne. Dit noordelijke deel van de regio,  strekt zich vervolgens via de Côte Rôtie, Condrieu, St.-Joseph, (Crozes) Hermitage, Cornas en St. Péray uit tot voorbij Valence waar de rivier de Drôme in de Rhône vloeit.

Het is een assemblage van vijftig procent grenache, twintig procent syrah en gelijke delen cinsault en mourvèdre. Deze samenstelling zorgt voor mooie volle wijn met in de geur florale en kruidige tonen. Van smaak is deze Rhône stevig en rijk met een gulle zoetheid en een perfecte balans. Dat maakt hem allround voor praktisch iedere gelegenheid: zowel lekker als aperitief, aan tafel  en vóór de open haard. De Ventoux is soepel en rijk van smaak , lekker rijp fruit in een perfecte balans. Je ruikt kruidige tonen van tijm, rozemarijn en laurier. Klein rood fruit voert de boventoon.

Het gebied herbergt zeer goede wijnen Coteaux du Tricastin, Côtes du Rhône Villages en Châteauneuf-du-Pape en ook beroemde appellations als die van Gigondas, Vacqueyras, Beaumes-de-Venise en Vauclusewijn.

La Vieille Ferme is een onderneming  van de familie Perrin, wijnproducenten en - handelaars met een ijzersterke reputatie in de Zuidelijke Rhône. Zij zijn daar onder meer eigenaar van het befaamde Château de Beaucastel in Châteauneuf-du-Pape. Bij al hun wijnen streven de Perrins naar een zo hoog mogelijke mate van typiciteit, d.w.z. een klassieke stijl die telkens een referentie vormt voor de mogelijkheden van een bepaalde appellation, van 'gewone' streekwijn tot cru. De Perrins kiezen binnen elke appellation namelijk altijd voor fruit uit de beste wijngaarden. In het geval van de Ventouxwijnen komen de druiven uit percelen op een hoogte van 300 meter boven zeeniveau met een betrekkelijk koel microklimaat. Dit komt de aromatische expressie van de wijnen zeer ten goede. De witte La vieille ferme is op een van de voorgaande pagina's al beschreven.

                                                   

Wat drinken we nu eigenlijk? Wijn, - druiven of hout?

Wat bedoelt men eigenlijk met; een wijn die ruikt/smaakt  naar hout? Wijn wordt toch gemaakt van druiven? 
Ja, dat klopt zeker, maar sinds jaar en dag worden wijnen ‘opgevoed’ op houten vaten.
Na de zomer worden de rijpe druiven geoogst, ze worden geplukt, vervolgens worden ze gewassen, geperst, opgeslagen in grote houten vaten of Inox tanks.  De wijndruiven komen in grote (meestal) eikenhouten fusten, waar het hout zijn invloed kan uitoefenen op het druivensap. Het sap wordt vermengd met hout, doordat een wijn een (half)jaar of meer fustlagering krijgt. Bij wijnen uit bepaalde streken is de fustlagering eigenlijk verplicht (Bordeaux en Spanje), dit proef je dan ook overduidelijk in de wijn.

Door het toevoegen van hout kan een wijn beduidend langer bewaard worden en gaat het niveau niet snel omlaag. Al is daar de laatste jaren veel in veranderd. Voorheen werden houten wijnvaten vooral gebruikt vanuit praktisch oogpunt. Er was geen alternatief en het was nog altijd beter dan de oud-Griekse uitvinding, de Amfora: een poreus pottenbakkerswerkje met veel te grote oren en zonder een fatsoenlijke voet. Tegenwoordig is het gebruik van een houten vat een smaakmaker geworden. Het is eigenlijk een modeverschijnsel. “Als de wijn geen hout had gehad…” horen we wel eens. Men vindt de wijn dan vaak zo flauw, zo zuur of zo smakeloos.

De opkomst van de nieuwe wijnlanden deed op deze manier enige jaren geleden zijn intrede. Hier zijn we met zijn allen goed ingestonken, wij hebben nu nieuwe wijn voor weinig geld! 
Maar die ‘nieuwe wijn’ wordt wel gemaakt op manieren die het daglicht niet kan verdragen. Wijn maken lijkt wel een cursus theezetten voor beginners te zijn geworden. 
Grote RVS-tanks waarin letterlijk linnen zakken met houtsnippers gehangen worden, ‘om smaak te geven’.  Ja, dat klopt, hiermee wordt smaak aan de wijn ‘gegeven’. 
Maar tegelijkertijd wordt het evenwicht van de wijn volledig verstoord! 
Goede wijn bepaalt zelf wel in welke mate zij de smaken van het hout wil opnemen, hoe dorstig zij is en op welke manier het fruit versus de zuren, geharmonieerd (met een beetje) hout zich het beste presenteert. 

Wijn zonder hout; het kan ook in Frankrijk!

Als je wijn deze smaak dan toch mee wilt geven kies dan voor een goed vervaardigd Bordelaise-vat van 225 liter. Gemaakt van het beste Franse Allier- eiken. Light tot medium getoast, is en blijft hout een ondersteuning van de wijn,  ruggengraat maar geen smaakmaker. Daarnaast moet de basiswijn over voldoende kwaliteit beschikken om het gebruik van hout überhaupt aan te kunnen. Een bekend wijnmaker uit de Bourgogne (Jean-Marie Guffens) zei ooit : “A wine can never be overwooded, it only can be underwined”. 


Een goed bewaarde Franse traditie is ook nog altijd: geen hout! 
We komen dit als mooiste voorbeeld tegen bij de ‘Oesterwijn’ van Frankrijk: Chablis. Dit is hét schoolvoorbeeld van een Chardonnay die lekker kan zijn zonder op een houten vat te hebben gelegen. Deze wijn kenmerkt zich door zijn frisheid, soms zelfs knisperend. Maar tegelijkertijd heeft de wijn een stevige fruitstructuur met zelfs wat eigen vettigheid. Deze combinatie gevoed door de mineraliteit van de bijzondere bodem (Kimmeridge) maakt dat deze wijn zich perfect laat vergezellen met rauwe oesters en andere zaligheden uit de zee.Hout of geen hout? Het is een keuze.